فارسیاستفاده نامناسب از صدا و توده های خوش خیم حنجره
توده‌های خوش خیم حنجره به گروهی از ضایعات خوش خیم و غیرمهاجم حنجره گفته می‌شود که برخلاف توده‌های بدخیم حنجره برای بیمار خطری جدی و تهدید کننده حیات نیستند. شناخته شده ترین توده‌های خوش خیم حنجره شامل پولیپ، کیست، ندول تارهای صوتی و گرانولوم است. یکی از دلایل اصلی ایجاد این توده‌ها استفاده نامناسب از صدا است.
استفاده نادرست از صدا به هرگونه رفتار یا فعالیتی اشاره دارد که با ایجاد فشار روی تارهای صوتی به آنها آسیب رسانده و منجر به اختلالات صوتی شود. استفاده نامناسب از صدا شامل فعالیت‌هایی مانند جیغ کشیدن، فریاد زدن، صحبت کردن بیش از حد، صحبت کردن با بلندی و فرکانس نامناسب صدا، پچ پچ کردن و صاف کردن گلو است. تکرار این گونه رفتارهای استفاده نادرست از صدا می‌تواند مشکلات مختلفی از جمله گرفتگی صدا، کاهش قدرت صدا و کاهش دامنه صوتی ایجاد کرده و در نهایت باعث ایجاد توده‌های خوش خیم حنجرمانند پولیپ و ندول تارهای صوتی شود.
استفاده نامناسب از صدا چیست؟
تصحبت کردن با صدای بلند:
یکی از اصلی‌ترین رفتارهای است که به عنوان استفاده نامناسب از صدا شناخته می‌شود. حرف زدن با صدای بلند به صورت عادت می‌تواند به تارهای صوتی آسیب رسانده و توانایی صوتی شما را تهدید کند. این کار یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد پیر صوتی زودهنگام است.
جیغ کشیدن و فریاد زدن:
گاهی حتی یک بار جیغ کشیدن و فریاد زدن می‌تواند باعث آسیب جدی به تارهای صوتی و ایجاد توده‌های خوش خیم حنجره شود. به همین دلیل دادزدن یکی از مهم‌ترین موارد استفاده نامناسب از صدا است. جیغ کشیدن و فریاد زدن شبیه تخته گاز کردن و زدن ردلاین در موتور ماشین است که می‌تواند باعث آسیب‌های جدی به موتور ماشین شود.
صحبت کردن طولانی مدت بدون استراحت:
استفاده نادرست از صدا تنها شامل فریاد زدن نمی‌شود. گاهی صحبت کردن‌های طولانی مدت و بدون استراحت باعث خستگی حنجره و ایجاد مکانیزم‌های جبرانی مضر و آسیب‌زا می‌شود. حنجره و تارهای صوتی نیز مانند سایر اندام‌ها و عضلات بدن نیاز به استراحت دارند. عدم توجه به این مهم باعث ایجاد گرفتگی صدا ناشی از تنش عضلات حنجره (MTD) می‌شود.
استفاده از فرکانس صدای نامناسب:
استفاده از صدای خیلی بم یا صدای خیلی زیر به صورت عادت می‌تواند به تارهای صوتی آسیب برساند. تارهای صوتی هر فرد با توجه به جنسیت، سن و ژنتیک برای صدای منحصر به فردی رشد یافته است. هرگونه تغییر عادتی فرکانس صدا می‌تواند باعث ایجاد آسیب و تشکیل توده‌های خوش خیم حنجره شود.
خواندن یا صحبت کردن با تکنیک نادرست:
استفاده از تکنیک‌های نادرست هنگام خواندن یا صحبت کردن می‌تواند نوعی استفاده نامناسب از صدا باشد. مواردی، مثل فشار آوردن به صدا برای رسیدن به نت‌های بالاتر یا پایین‌تر از حد طبیعی می‌تواند به تارهای صوتی آسیب زند.
صاف کردن گلو و سرفه کردن:
صاف کردن مکرر گلو یا سرفه کردن، به ویژه اگر با فشار باشد، می‌تواند تارهای صوتی را تحریک کرده و به آنها آسیب بزند.
استرس، اضطراب، و استفاده نامناسب از صدا:
مکانیزم‌های کنترل عصبی حنجره و تارهای صوتی بسیار ظریف و پیچیده است. از طرفی مغز کنترل حرکتی حنجره و صدا را از طریق عصب زوج 10 اعمال میکند که یکی از مهم‌ترین اعصاب سیستم عصبی خودکار یا اتونوم است. یکی از بارزترین مشخصات این سیستم اثرپذیری شدید آن از وضعیت روحی و هیجانی و بخصوص استرس و اضطراب است. به همین دلیل تکلم و استفاده از صدا در شرایط استرس و اضطراب می‌تواند یکی از موارد مهم استفاده نامناسب از صدا باشد.
مصرف برخی مواد:
سیگار دشمن اصلی سلامت حنجره است. مصرف سیگار همچنین باعث ایجاد توده‌های بدخیم و سرطان حنجره می‌شود. همچنین مصرف موادی مانند الکل و کافئین می‌توانند باعث خشکی و التهاب تارهای صوتی شوند و به آنها آسیب برسانند.همچنین قرار گرفتن در معرض دود، گرد و غبار یا سایر محرک‌ها نیز می‌تواند به تارهای صوتی آسیب برساند.
التهاب حنجره:
برخی از مشکلات مانند لارنژیت و وضعیت‌هایی مانند رفلاکس معده (GERD) یا رفلاکس حلقی حنجره‌ای می‌توانند باعث گرفتگی صدا و آسیب به تارهای صوتی شوند.
پیشگیری از توده های خوش خیم حنجره و استفاده نامناسب از صدا
استراحت دادن به تارهای صوتی:
عضلات حنجره و تار صوتی مانند عضلات دست از نوع عضلات مخطط است و مانند آنها دچار خستگی می‌شود. تصور کنید بعد از 15 دقیقه دویدن، چه تغییرات فیزیولوژیکی در عضلات ساق پا و ران اتفاق می‌افتد. شما بعد از 15 دقیقه دویدن احساس خستگی مرده و نیاز به استراحت و ریکاوری دارید. این وضعیت در مورد عضلات حنجره و عملکرد تکلم نیز صدق میکند.
اما از طرف دیگر بر خلاف خیلی از عضلات حجیم بدن، عضلات حنجره کوچک و ظریف بوده و توانایی ذخیره اترژی در آنها محدود است. به همین دلیل عضلات حنجره خیلی زودتر از عضلات اندام‌ها و دیگر نقاط بدن خسته می‌شوند و توانایی این را ندارد که به صورت طولانی و بدون وقفه کار کنند و نیاز به استراحت و ریکاوری بعد از استفاده دارند. بر این اساس لازم است که از صحبت کردن طولانی مدت بدون استراحت خودداری کنید.
کاهش سرعت گفتار، مکث‌های مداوم و مکرر حین صحبت کردن و استراحت دادن به صدا بعد از هر 10 تا 15 دقیقه سخنرانی یا ارتباط کلامی ضروری است. در صورت احساس مشکل و گرفتگی صدا می‌توانید جهت رفع خستگی و نرمال شدن عملکرد تارهای صوتی و حنجره خود جهت صوت درمانی و ماساژ حنجره مراجعه بفرمایید.
جیغ کشیدن و فریاد زدن:
گاهی حتی یک بار جیغ کشیدن و فریاد زدن می‌تواند باعث آسیب جدی به تارهای صوتی و ایجاد توده‌های خوش خیم حنجره شود. به همین دلیل دادزدن یکی از مهم‌ترین موارد استفاده نامناسب از صدا است. جیغ کشیدن و فریاد زدن شبیه تخته گاز کردن و زدن ردلاین در موتور ماشین است که می‌تواند باعث آسیب‌های جدی به موتور ماشین شود.
صحبت کردن با صدای طبیعی:
وضعیت عضلانی حنجره و تارهای صوتی در افراد مختلف با هم متفاوت است، به همین دلیل صدای آفراد با هم متفاوت است و هر فردی صدای منحصر به فرد و مخصوص خود را دارد. پیدا کردن صدای طبیعی خودتان از نظر فرکانس و شدت (زیر و بمی و بلندی) و به دست آوردن شناخت مناسب از آن قدم اول برای پرهیز از استفاده نامناسب از صدا است. برای این کار بهتر است آنالیز صدا برای شما انجام شود. بعد از این مرحله باید در دامنه مناسب فرکانسی و شدتی خود از صدا استفاده کنید و از صحبت کردن با صدای بلند یا زیر یا بم غیرمناسب برای حنجره‌تان خودداری کنید. استفاه از صدای طبیعی نکته کلیدی مناسبی برای حذف استفاده نادرست از صداست.
پرهیز از رفتارهای عادتی آسیب رسان:
صاف کردن گلو یکی از رفتارهای نامناسب صوتی است که در صورت تکرار آسیب‌های جدی به تاهاری صوتی و کیفیت صدای فرد خواهد زد. به همین دلیل باید از این رفتار به صورت جدی پرهیز کنید. همچنین سرفه‌های مکرر می‌تواند باعث آسیب جدی به تارهای صوتی شود و در صورت وجود باید برای درمان آن اقدام کنید. از سرفه یا صاف کردن مکرر گلو خودداری کنید و در صورت نیاز، از آب گرم برای مرطوب کردن گلو استفاده کنید.
استفاده از تکنیک‌های صحیح تنفسی:
نیروی لازم برای ارتعاش تارهای صوتی را ریه تامین میکند. تنفس بازدمی همان انرژی است که ارتعاش مکانیکی تارهای صوتی را به انرژی صوتی تبدیل می کند. به همین دلیل هماهنگی بین گفتار و تنفس یکی از مسائل مهم بخصوص برای کاربران حرفه‌ای صوت از جمله خوانندگان، قاریان، معلمان، وکلا و همه افرادی است که صدا به نوعی ابزار حرفه‌ای آنها است. به هم خوردن هماهنگی بین گفتار و تنفس یکی از علائم اصلی و شایع در اختلالات صوت اسن. تکنیک‌های تنفسی صحیح مانند تنفس دیافراگمی می‌توانند به شما کمک کنند تا از صدای خود به طور موثرتری استفاده کنید.
مدیریت استرس:
با توجه به توضیحات ذکر شده در بالا، استفاده از صدا در شرایط استرس و اضطراب یکی از موارد مهم استفاده نادرست از صدا است. لازم است در این شرایط روحی خاص حتی المقدور سکوت کرده و از صدای خود استفاده نکنید. استرس می‌تواند بر سلامت تارهای صوتی تأثیر بگذارد. یادگیری مدیریت استرس می‌تواند به شما کمک کند تا از صدای خود به طور بهتری استفاده کنید.
پرهیز از مصرف مواد مضر:
از مصرف موادی مانند الکل، کافئین و سیگار که می‌توانند به تارهای صوتی آسیب برسانند، خودداری کنید.
رژیم غذایی مناسب:
به جرات می توان گفت بسیاری از توده‌های خوش خیم حنجره در زمینه رفلاکس معده یا رفلاکس حلقی حنجره‌ای ایجاد می‌شوند. به همین دلیل پیشگیری از ایجاد رفلاکس معده و در صورت وجود درمان آن گام مهمی در جهت رعایت بعداشت صوتی است. تغذیه فاکتور اساسی در پیشگیری و درمان رفلاکس معده است. جهت مطالعه بیشتر در زمینه درمان رفلاکس معده اینجا کلیک کنید. همچنین کاهش مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی مانند چایی و قهوه که باعث دفع آب و خشکی مخاط بدن می‌شود باید خودداری کرد.
مراجعه به پزشک:
در صورت بروز هرگونه مشکل صوتی، به پزشک مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود و درمان مناسب انجام شود. اسنروبوسکوپی حنجره در کمترین زمان ممکن وجود هر نوع توده، آسیب و موارد مهم دیگر را مشخص خواهد کرد. توصیه می‌شود از کنار گرفتگی صدا نگذرید و در صورت وقوع هر گونه گرفتگی صدا جهت انجام استروبوسکوپی مراجعه نمایید.
رعایت موارد مطرح شده جهت کاهش استفاده نامناسب از صدا ضروری است. این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا از صدای خود به درستی استفاده کنید و از بروز مشکلات صوتی جلوگیری کنید.
بدون دیدگاه